Τρίτη 30 Απριλίου 2013

καλό καλοκαίρι!

Και ξαφνικά σήμερα, ήρθε το καλοκαίρι. Εναντια σε κάθε λογικη, απλά ηρθε! και να σκεφτει κανεις οτι το προηγουμενο ποστ μιλαει για κουραμπιεδες.. :Ρ απο κει λοιπον που φορουσαμε τα πουλοβερακια μας, σημερα βγηκαμε εξω με σκετο κοντομανικο! ο καιρος εχει τρελαθει λιγο ε? ούτε σε περίοδο να ηταν.. δε ξερω κατά ποσο το εχω τονισει εδω, αλλά μισω το καλοκαιρι. είναι μια εποχή λουσμενη στον ιδρώτα, μια εποχη που κυριαρχουν αισθηματα οπως το να θες να γδαρεις μεχρι και το δερμα σου γιατι δεν αντεχεις την ζεστη ή τεραστιες  τυπσεις για ολα οσα χλαπακιασες το χειμωνα. επισης ειναι η εποχη της αποτριχωσης. νμζ δε χρειαζονται περαιτερω σχόλια για αυτο. απλα το μισο καλοκαιρι ευχομαι να ημουν αντρας. :Ρ

[παυση]

λοιπον τις προάλλες, πετυχα φοβερο συνεπιβατη στο λεωφορειο προς τη σχολη! (εκτενεστερο ποστ ετοιμαζεται για τα λεοφωρεια, αναμεινατε) ηταν πριν τις 8 το πρωι, και ο τυπας ακουγε λεντ ζεπελιν στο εμ πι θρι του, ναιιιιι..! οταν καταφερα να καταλαβω ακριβως το τραγουδι ηταν εντελως απολαυστικο. και τοτε το τραγουδι σταματαει! λιγο πριν φτασουμε στο πανεπιστημιο! οχι ρε φιλε λεω, το κλεισε γιατι φτανουμε ο βλακας.. και ομως, ειχε απλα τελειωσει η μπαταρια. ανοιγει γρηγορα γρηγορα την τσαντα του, παίρνει καινουρια μπαταρια, την αντικαθιστα, βαζει παλι το ιδιο τραγουδι, και μαλιστα στο δευτερολεπτο που ειχε σταματησει πριν!! τελειος ετσι? μακαρι να μου τυχαιναν συνεχεια τετοιοι διπλανοι.. προς μεγαλη μου κωλοφαρδια το τραγουδι τελειωσε ακριβως με το που εφτασα στη σταση μου. :) και για συμπληρωμα αυτου του πανυπεροχου πρωινου, εκει που λες οτι καλυτερα δε γινεται, πας για πρωινο στην εστία (ναι τελοσπαντων στη δωρεαν σιτιση του πανεπιστημιου, εμεις με την παρεα μου το λεμε εστια) και εχει μαρμελαδα φραουλα και κασερι! δλδ νταξει! τι άλλο να ζητησεις? :)

[παυση]

ααααχ έχω διαβασμα. γιατι το προηγούμενο εξάμηνό μου πήγε.. πώς να το θεσω κομπσά? ναι, πιο πολύ προς το δεν πηγε, παρα πήγε.. :Ρ οπότε δεν εχω και πολλά περιθώρια τωρα. και εχω πηξειιιιιιιιιιιιιιι..! εδώ δεν μπορώ να περασω την πιστα στο Candy Crush, θα τα βαζω με τον Οκαζάκι και τα μεσεγχυματικά κύτταρα??

[παυση]

εχω καπου μισο χρονο που λεω πως θα αρχισω να γραφω βιβλιοπαρουσιασεις-κριτικες σε μαι ιστοσελιδα. εχω σχεδον γραπσει και την πρωτη! ολο το παω πισω, ολο αμφιβαλλω για τα γραπτα μου και την ικανοτητα να συνεχισω, ενώ ρε γμτ εγω το θελω και δε με πιεζει κανεις. και μετα απο τοσο καιρο ρωταω τη μανα μου για μια λεξη του κειμενου μου, αν υφισταται ως ορολογια. και με την αρνητικη της απαντηση  πηγα να σκισω ολα οσα ειχα γραπσει, αρχισα να της φωναζω οτι τωρα πρεπει να τα σβησω ολα μα ολα, οτι δεν θα κανω τιποτα σχετικο ποτέ ξανα και τετοια. μαλιστα. πού στο καλο πηγε η αυτοπεποιθηση μου ρε γαμωτο? πού σκατα εχει παει η υπομονη μου? η πορωση μου να μη φτανει.. :/ αστα να πανε?

[παυση]

είναι κ αυτο που ωρες ωρες θελω απλα να σηκωθω και να φυγω απ'ολα. ετσι απλα, να σηκωθω, να βαλω τα παπουτσια μου, να μπω στο τροχοσπιτο μου και να αρχισω τις βολτες μου. και μετα ξυπναω και αρχιζω τις συνομιλιες με τον Μεντελ. είναι και που η μανα μου μας εχει πρηξει στα φασολακια, ειναι και που δινω γενετικη σ ενα μηνα, οσο να ναι ειναι παντα εκει για μια κουβεντα, καλό παιδι ο γρηγόρης!

[παυση]

τελικα βοηθαει ολο το ποστ με τις random σκεπσεις! Μοριακη Βιολογια σου ξαναερχομαι ομως.. αγαπητο κοινο, ξερω οτι ειναι μια απολαυση να με διαβαζεις, αλλά η Επιστημη με καλει.. ισως επανελθω συντομα, ειναι μια φτηνη πσυχαναλυση οι αναρτησεις, και πολυ τη χρειαζομαι αν κρινω απο τις συνομιλιες μου με τον μεντελ και τον οκαζάκι.. :Ρ

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

πασχα κ κουραμπιεδες

Ήρθε πάλι. ΠΑΛΙ. καθε χρονο.. τα τελευταια 3 χρονια, το Πασχα κ οι γυρω διακοπες, δεν ειναι και η καλυτερη μου. 2 βδομαδες κλεινομαι στο σπιτι και διαβαζω ή προσπαθω να διαβασω. αυτες τις 2 βδομαδες δε πα να καιγεται το συμπαν, να βγαινουμε απ το ευρω, να καταργειται ο νομος της βαρυτητας, εγω θα μαι μεσα, κατσουφιασμενη, αλουστη, να περιφερομαι σαν την αδικη καταρα και να τυρανιεμαι πανω απο ενα ή περισσοτερα βιβλια. και φυσικα διαλυοντας και την διαθεση και τις ζωες των ανθρωπων γυρω μου.. ειτε ειναι μεσα στο σπιτι ειτε εξω απο αυτο.. το Πασχα με διαλυει!

και φυσικα, ολες αυτες τις μερες, κυκλοφορουν στο σπιτι, τι αλλο? κουραμπιεδες!!! ναι!! κουραμπιεδες!!!! διοτι αυτο το γλυκο ειναι μια απο τις σπεσιαλιτε της γιαγιας, οποτε το φτιαχνει σε καθε περιπτωση. σε ΚΑΘΕ περιπτωση. Εχουμε γιορτη? γενεθλια? πηρε καποιος πτυχιο αγγλικων? παντρευτηκε κανεις? γεννησε? πρωτη μερα της ανοιξης? πρωτη μερα του καλοκαιριου? ανακαλυπση της διπλης ελικας? αναστηθηκε ο Χριστος? πεθανε ο Μητσοτακης? απλα ξημερωσε μια νεα μερα? ναι, καλα μαντεπσατε, ολα αυτα (και άλλα πολλα) ειναι αφορμες για να φτιαξουμε κουραμπιεδες στο σπιτι. και μετα απορουμε που ο παππούς εχει ανοια και δε ξερει τι ημερομηνια εχουμε! περναει αιωνιως Χριστουγεννα ο παππους!!

αντε καλο μας κουραγιο και φετος...σε ολους μας..ανθρώπους και κουραμπιεδες..