Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

ζητω η τριτη λυκειου! (προς το παρον...)

¡ Hóla !

περασε επιτυχως μια βδομαδα που ειχε και σχολειο και μερικα φροντιστηρια. δε μπορω να πω καλα ηταν! και βγηκα και σαββατο και κυριακη! σμρ ηρθα να κατσω στο λαπτοπ να δω κατι και ο πατερας μου ηθελε να μου την πει οτι δεν εχω το διαβασμα προτεραιοτητα, οποτε το καταχαρηκα οταν με ανεση του ειπα πως εχω διαβασει οχι μονο για σημερα και για αυριο, αλλα και για μεθαυριο μουαχαχαχα!!

μεχρι στιγμης λοιπον, ειμαι ευχαριστημενη, δεν εχει και κουραση ως τωρα βεβαια. απο σμρ ξεκιναω φουλ προγραμμα. παντως ολη η φαση των πανελληνιων καλη ειναι, μιας και τωρα που ολο λειπω απο το σπιτι γλιτωνω τις συζητησεις με το μικρο μου αδερφο σχετικα με το νερο που του μιλησε, ποτε θα βγαλει τριχες στη μασχαλη, και τι σχημα ειχαν τα περιττωματα του... ειναι τοσο περιεργο αυτο το παιδι, τη μια συζηταει μαζι σου για τη διαρροη μεθανιου και λυνει προβληματα μαθηματικων, και την αμεσως επομενη το πιανει μια βλακεια και νομιζει πως του μιλαει η λαμπα ή σε ενημερωνει με τις τεραστιες γνωσεις του περι σεξ. (μιλαμε για εννιαχρονο..) ενα αλλο θετικο ειναι οτι δε βλεπω τους γονεις μου! αντιθετα βλεπω συνεχεια συμμαθητες και χαιρομαι..! :) τελος, με την πορωση που εχω εγω, χαιρομαι και ενθουσιαζομαι οταν προχωραμε παρακατω στη βιολογια, ή μαθαινω να βρισκω ορια, ή οξεα και βασεις κτλ κτλ. μια χαρα ειναι λοιπον ως τωρα η Γ' Λυκειου!

και τωρα συγγνωμη για το αποτομο, αλλα ο αδερφος μου με εχει πρηξει να του δειξω κατι βιντεακια για αντιγραφη-μεταγραφη-μεταφραση (για οσους δεν ξερουν αυτο σημαινει βιντεακια για το DNA. τωρα οσοι δεν ξερουν τι ειναι αυτο προσφερομαι να παραδωσω μαθηματα, αλλα απο κοντα..). ελπιζω να επανελθω συντομα, εχω θεμα να γραπσω!

¡ Hasta luego !

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

καλη χρονια!

Λοιπον ενα ποστ με λιγο απο ολα!
  • ξεκινησε το σχολειο! γενικα δεν ειναι οτι προσεχω στον αγιασμο, αλλα οκ ακουω τι μας λεει ο παπας (τον υποβιβαζω τωρα με αυτο, αλλα δεν ξερω την ιεραρχια..). δε συμφωνω παντα αλλα φετος συμφωνησα. ναι οκ γελαστε οσο θελετε οσοι ακουσαν αυτα που μας ειπε, πειτε με και ανωμαλη, αλλα το οτι εχουμε ερωτικη σχεση με τα βιβλια εχουμε! προσωπικα τουλαχιστον, και μαζι τους κοιμαμαι, και ξοδευω λεφτα για αυτα, και χαιρομαι μαζι τους, και διαφωνω μαζι τους, και ειναι παντα εκει για μενα και τα χαιδευω και τους μιλαω και τα αγκαλιαζω και τα μυριζω και γελαστε οσο θελετε!
  • ποσο ελεος να ξαναβρισκεις συμμαθητριες σου, και να συνειδητοποιεις οτι το μονο που τις νοιαζει ειναι (σορρυ για την εκφραση, αλλα μεταφερω τα λογια της) αν τους επεσε ο κωλος!! μα οκ εισαι 17 χρονων και ανησυχεις για αυτο?? και μετα λεμε ανωμαλη με μενα που δεν τσακιζω τα φυλλα των βιβλιων για να μην πονεσουν.. δλδ οκ ακου προβληματα που εχει ο κοσμος...
  • γιατι πρεπει ολοι οι ακυροι και αντιπαθητικοι καθηγητες να σε εχουν την τελευταια σου χρονια στο σχολειο? δε λεω αλλα σε αυτο, γιατι θα τσαντιστω..
  • ε οκ ξαναπειτε με ανωμαλη, αλλα θελω να κανω φυσικη γενικης φετος, και ναι πορωνομαι γιατι ειναι τελεια η φυσικη αυτη φετος, και μη με στραβοκοιτατε. δε φτανει που υποχωρησα και δεν τη διαλεξα να τη δωσω πανελληνιες (εχω αρχισει να το μετανοιωνω, αλλα οκ πρεπει να καταλαβω οτι διαλεξα αυτο που ταιριαζει στις πανελληνιες..) , αφηστε με τουλαχιστον να τη χαρω! και εγω σε τριημερο φυσικης θα παω φετος.-
  • αχ γιατι να μη μπορεις να περασεις λιγη ωρα παραπανω με ατομα που νοιαζεσαι! και εχουν γενεθλια και θες να τους ευχηθεις και να μη μπορεις.. περιμενω το σαββατο για αυτο.. αλλα οκ αλλο ανημερα, αλλο μετα!
  • τελος, ναι πηρα το απουσιολογιο γιατι βαριεμαι να κανω φασαρια παλι φετος οτι δεν το θελω, μη με στραβοκοιτατε ομως! και μην κανετε σχολια!
  • α και εγω προσευχη το πρωι στη γραμμη δε λεω που να σκασετε! μια χαρα ειμαστε ετσι που δε λεει κανεις..
αυτααα νομιζω.. καληνυχτιζω λοιπον! πρεπει επειγοντως να παω για υπνο, εχω κοιμηθει 6 ωρες τις τελευταιες 60.. καλη σχολικη χρονια να εχουμε! :)

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Ελενη και Λευτερης (λιπογραμμα του ε)

Το τριαντάφυλλο ξαπλωτό πάνω στο κομοδίνο. Το πιο πρόσφατο γράμμα του κι αυτό δίπλα για συντροφιά. Το τριαντάφυλλο όχι κόκκινο, μα καστανό πια, το γράμμα όχι άσπρο, μα κίτρινο. Ο χρόνος κυλά για τα άψυχα πράγματα, αλλά όχι και γι αυτή. Το στόμα της μια ίσια γραμμή. Σφαλιστή. Για πόσο; Βδομάδα, ή πιο πολύ, χρόνος ή πιο λίγο. Χωρίς μιλιά, χωρίς την παραμικρή κίνηση. Όπως όλο της το σώμα. Τα γόνατα, οι ώμοι, οι καρποί, τα δάχτυλα, όλη της η σάρκα, όλα της τα κόκκαλα ακούνητα. Μόνο το μυαλό της γυρνά, ξαναγυρνά, στη στιγμή που τα πάντα σπάσαν. Τη μια αυτός, χάμου στη γη, δίπλα στα λουλούδια, το άσπρο των δοντιών του αντίκρυ στο φως του ήλιου. Από την άλλη, το καράβι στην αγκαλιά της άμμου. Αυτός στην αγκαλιά κάποιων πολύχρωμων φυκιών. Η δική της αγκαλιά μόνη. Ψάρια τον κοιτούν. Τον φιλούν. Ίσως τον μοιρολογούν. Μόνιμη κατοικία του το υγρό βάθος του βυθού. Ώσπου τα μόρια του να γυρίσουν πίσω απ’ όπου ήρθαν. Να γίνουν ξανά κομμάτι της φύσης απ’ όπου πάρθηκαν για να σχηματίσουν το κορμί του, το νου του. Το όνομά του στη λήθη.. όχι όμως τη δική της! Το όνομά του.. στο όνομά του διπλό το γράμμα της αλφαβήτας, όπως στο δικό της όνομα. Τώρα όμως? Το δικό του όνομα κολυμπά στον πάτο της θάλασσας. Το δικό της κολυμπά στη λίμνη των αλμυρών δακρύων της. Αν.. Αν πλησίαζαν κοντά τα δυο αυτά υγρά.. Ίσως.. Ίσως γλίτωναν τη λήθη..


Αποφασιστικά, αργά, μα σίγουρα, τα γόνατα, οι ώμοι, οι αστράγαλοι, οι καρποί, οι γοφοί αρχίζουν να ζουν. Πλησιάζουν το παράθυρο. Ακούν από κάτω. Τα κύματα χτυπούν τα βράχια. Τα δάχτυλα ανοίγουν τα παντζούρια. Δυνατή η πνοή του κόσμου της φυσά τα μαλλιά. Τα δυο ονόματα μια μουσική στ’ αυτιά της. Τραγούδι τόσο μαγικό, βάλσαμο στην ψυχή της, στο σώμα της. Γαλήνη. Κοιτά μια ακόμη φορά τον ήλιο στη δύση του. «αν ήσουν δίπλα μου…»


Τα δυο ονόματα αγκαλιά στη λήθη της θάλασσας.


(Σημείωση: έφτιαξα ένα λιπόγραμμα του ε, ως φθόγγου και ως ήχου. Αυτό σημαίνει πως δεν έχω βάλει λέξεις που έχουν ε, ει, αλλά και αι. επομένως δεν υπάρχει κανένα και, με, δεν, …. Ρήματα υπάρχουν, σε ενεστώτα και αόριστο, κανένα τους όμως δεν έχει ε, ει ή αι. η ιστορία μου ήρθε από το σχόλιο της Para-mythou, η οποία ανέφερε: «Εγώ πάντως δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς το έψιλον, εμφανίζεται δις στο όνομά μου!». Σκέφτηκα επομένως ένα όνομα με δυο έψιλον που χάθηκε, οπότε το άλλο όνομα με δυο έψιλον σταμάτησε και κείνο να σκέφτεται με έψιλον. Μου έλειπε μόνο η αρχή, αλλά δεν άργησε κ αυτή να έρθει, όταν είδα πάνω στο γραφείο μου ένα γράμμα κάποιου που δε θα θελα να χάσω.. μου πήρε γύρω στη μια ώρα να το γράψω, δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο φανταζόμουν! Θα το ξανακάνω οπωσδήποτε..)

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

κ αλλο ενα ποιηματακι..

χμ ναι ξεκαθαριζα τα αρχεια μου, και επεσα πανω σε αυτο, μιας και εχω χρονο το ανεβαζω..! κ λιγα για τον ποιητη: φερναντο πεσσοα, πορτογαλος, ο ποιητης με τα χιλια προσωπα. καλα οχι και χιλια, απλα εγραπσε με τοσα πολλα πσευδωνυμα! τον πρωτοσυναντησα περσυ, σε ενα βιβλιο που καναν δωρο στη μαμα μου. (γιατι να μην εχω και γω τετοια δωρα? τεσπα..) ειχε ποιηματα δικα του και ποιηματα του καβαφη, και οφειλω να ομολογησω πως σε μερικα σημεια οι ομοιοτητες ειναι τρομαχτικες.. οριστε λοιπον, ενα μικρο δειγμα:

Ίσως αυτή να είναι

Η τελευταία μέρα της ζωής μου.

Το χέρι το δεξί μου σήκωσα τον ήλιο χαιρετώντας.

Μα δεν τον χαιρετούσα για αντίο.

Ήμουν χαρούμενος

Που να τον δω ακόμα μια φορά μπορούσα.

–Αυτό ήταν όλο.


ποιητης ειναι..

και επειδη καιρο εχω να βαλω και λιγη ποιηση, ειπα να ανεβασω κατι απο Μπορις Βιαν. προσφατα με ειχε πιασει μια σχετικη πορωση, την οποια και ακομη εχω, αλλα περιμενω να τελειωσουν οι πανελληνιες για να ασχοληθω. οποτε λογω πορωσης, ειχα πσαξει στη βιβλιοθηκη για κανα ποιημα και βρηκα μερικα. ηδη εχω ανεβασει ενα δικο του, οριστε και ενα δευτερο, στο πρωτοτυπο για τους γαλλομαθεις, και σε μεταφραση για τους υπολοιπους. η μεταφραση δικη μου ε? :)

Un poète
C’est un être unique
A des tas d’exemplaires
Qui ne pense qu’en vers
Et n’écrit qu’en musique
Sur des sujets divers
Des rouges et des verts
Mais toujours magnifiques

Ενας ποιητης

είναι ένα ον μοναδικο

σε ένα σωρο αντιγραφα

που δε σκεφτεται παρα με στιχους

και δε γραφει παρα σε μουσικη

για θεματα διαφορα

κοκκινα και πρασινα

μα παντα υπεροχα

και τωρα θυμηθηκα εκεινη τη μεγαλη και ακομη ατελειωτη συζητηση με την πολυ καλη μου φιλη, πανω στο θεμα καλλιτεχνης. το ερωτημα απλο: τι, ποιος ειναι καλλιτεχνης? χμ κλασσικα οταν η ερωτηση ειναι τοσο απλη, η απαντηση παντα σε δυσκολευει.. θα επανερθω καποια στιγμη με αυτο το θεμα, με τις αποπσεις τις δικες μου (εμενα και της φιλης μου) αλλα και αλλων.

Υ/Γ: ελεος πρεπει να χω καταντησει πολυ βαρετη, στα τελευταια μου ποστ ολο τις πανελληνιες αναφερω!