Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

εμ :$

επσαξα να βρω ενα βιντεο χωρις καρδουλες γτ τις απεχθανομαι..:$






εμ και οι στιχοι:


Στην άκρη του απείρου, στιγμούλα του ονείρου
σταγόνα που στάζει, πόσο σου μοιάζει
φωτιά και αέρας, κι ο κόσμος φοβέρα
στη νύχτα που ουρλιάζει, πώς σε τρομάζει...

Σου μοιάζει η σελήνη
πού να 'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω..

Κόντρα στους νόμους ερήμου προφήτης...
Σημάδια στην άμμο, που απόψε θα σβήσεις...

Ασπρόμαυρο μέλλον, σκυφτός μετανάστης
στάθμος στο ραδιόφωνο, που πρέπει ν' αλλάξεις
Σου μοιάζει η σελήνη, πού να 'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω, πόσο σε θέλω...


εμ και χμ.. ε δλδ οκ! ουφ τελοσπαντων χωρις σχολια..:$

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

28 οκτωβριου :Ρ

Καλησπερες! :)

σημερα ειναι 26 οκτωβρη, στην πολη μου ειναι αργια οποτε κοιμηθηκα και διαβασα, νομιζω δικαιουμαι και λιγο πισι τωρα.. εκτος απο αργια σημερα ξεκινουν και τα παζαρια! για οποιον δεν ξερει τι εστι αυτο, καθε χρονο τετοια μερα και για μια περιπου βδομαδα, ερχονται εδω διαφοροι εμποροι και μικροπωλητες, στηνουν την πραματεια τους σε παγκους και πουλανε ο,τι εχει ο καθενας. ολη η πολη συρρεει στο χωρο των παζαριων και γινεται ενας χαμος τον οποιο φυσικα και θα εκμεταλλευτω στο παρον ποστ!

για αρκετους, η πιο συνηθισμενη μερα να επισκεφτουν τα παζαρια ειναι στις 28 Οκτωβριου. η μερα ξεκινα με την παρακολουθηση της παρελασης! κουνωντας μια σημαιουλα και δακρυζοντας με τον εθνικο υμνο, ο ανθρωπος μας ξεπληρωνει το χρεος του στην πατριδα. μετα καμαρωνει τα παιδακια του δημοτικου που παρελαυνουν χαμογελαστα και ασυγχρονιστα, χειροκροτα την κορη του που κρατα τη σημαια και ριχνει στραγαλια σ εκεινον που την πεφτει στην κορη του, και τελος παρακολουθει με απολυτη προσηλωση την παρελαση του ΕΠΑΛ, η οποια καθε χρονο παιρνει τα περισσοτερα χειροκροτηματα, και συγκεκριμενα το τμημα των κοριτσιων. να εξηγησω οτι σε αυτο το τμημα βλεπουμε παντα οοοολα τα μηκη φουστων, μερικα μαλιστα σε σημειο να αναρωτιεσαι αν ειναι φουστα αυτο ή ζωνη, καθως επισης και οοολα τα υψη τακουνιων, ιδιως απο 12 ποντους και πανω (και καμια τους δεν τσακιζεται!!) και τελος ολα τα χρωματα μαλλιων, ενω στα αγορια αναρωτιεσαι ποσο πιο χαμηλοκαβαλο μπορει να φορεθει ενα τζην.

σειρα εχει ο καφες σε κεντρικο σημειο της πολης, με τη σημαια της κορης του αγκαλια, να φαινεται απο μακρια τι διαμαντι κοριτσι εχει, και επισης για να σκασουν ολες οι γνωστες της γυναικας του. σκαει και το μπουρμπουαρ στο γκαρσονι και φευγει για τα παζαρια στην αλλη ακρη της πολης. (τη σημαια την αφηνει πια στο σπιτι, αρκετα την ειδαν, δεν ειναι και κανενας επιδειξιας..)

καταφθανοντας στα παζαρια, η γνωστη μυρωδια της γουρνοπουλας του τρυπαει τη μυτη! τραπεζια ολοκληρα εχουν στηθει για να φας το ψητο γουρουνοπουλο στη σουβλα, διπλα απο το χωμα που σηκωνουν οι επισκεπτες των παζαριων καθως περνουν απο το μερος εκεινο. χαιρεταει τον παπα της ενοριας ο οποιος εχει μπουκωθει και παραγγελνει την τεταρτη μεριδα (ειναι για χαρη του Αγιου Δημητριου, μεγαλη η χαρη του, βοηθειά μας κτλ). ξεκιναει λοιπον να γυρναει στους παγκους, και τωρα με την μυρωδια του γουρουνοπουλου ανακατευεται η μυρωδια των λουκουμαδων (αλλο κλασσικο στιγμιοτυπο των παζαριων. προσοχη ειναι πολυ σημαντικο, θα μας χρειαστει και παρακατω!!). ο γιος του τον πρηζει οτι θελει, και προκειμενου να τον ξεφορτωθει του δινει λεφτα να παρει 2 κεσεδακια και να παει στο λουνα παρκ.

αμεριμνος, και με τη γυναικα του αγκαζε, γυρναει τους παγκους. υπαρχουν τα παντα: ομπρελες (που αντεχουν ηλιο, βροχη, καταιγιδα, αερα, χαλαζι, ανεμοστροβιλους), πολλα παρα πολλα εσωρουχα ιδιως στρινγκ (μερικα απο αυτα πραγματικα δεν μπορεις να καταλαβεις πως σκατα φοριουνται..), ανοιχτηρια, γουδοχερια, εικονισματα, ζωνες, εικονες, βοτανα για τον πονοκεφαλο, βοτανα για το στομαχοπονο, βοτανα για τον πονοδοντο, βοτανα για τον πονο στο μικρο δαχτυλακι του ποδιου, ανατομικα μαξιλαρια, σφαιρες που λενε το μελλον, σωσιβια, χαλιά, και αλλα πραγματα που ξαφνικα συνειδητοποιεις ποσο χρησιμα σου ειναι και πως αντεχες να ζεις ως τωρα χωρις αυτα οπως εργαλειο για να βγαζεις τα κουκουτσια απο τις ελιες, αυτοματη αλατιερα, σιδερωστρα για καλτσες, μπλουζακια σκυλων κτλ

ολος ο κοσμος εν τω μεταξυ ειναι εκει! να, ο αντιδημαρχος πολιτισμου, πσωνιζει σωβρακα! ναι σαν αυτα του παππου μου, μακρια ασπρα ευρυχωρα και με κουμπακια μπροστα. παραδιπλα ο διευθυντης του σχολειου της κορης του (διδακτωρ φιλολογιας στο πανεπιστημιο Αθηνων, ασπρο μαλλι, ασπρο μουστακι, σοβαρο υφος, αυστηρος, παντα με ενα ρητο στην ακρη της γλωσσας του) αγοραζει την σουπερ απορροφητικη σφουγγαριστρα και διαπραγματευεται την τιμη του ξεσκονοπανου που δεν αφηνει χνουδια. παραδιπλα το αφεντικο του, μες στο καινουριο του κουστουμι, αγοραζει στην καταπληκτικη τιμη των 5 ευρω ενα "ρολεξ" αυθεντικοτατο!

τελευταιο εχει αφησει το λουνα παρκ, το οποιο ειναι γεματο πιτσιρικια με στολες τις παρελασης. πσαχνει να βρει το γιο του, αλλα αυτος πουθενα. ξαφνικα ακουει κατι τσιριδες, κοιταζει πανω και τον βλεπει! ειναι στο καμικαζι, αυτο που μπαινεις μεσα και σε γυρναει γυρω γυρω ετσι που τη μια στιγμη εχεις το κεφαλι πανω και τα ποδια κατω και την αλλη τα ποδια πανω και το κεφαλι κατω ενω εισαι σε υπσος 15 μετρων... ταυτοχρονα πληθωρα αντικειμενων πεφτουν απο τις τσεπες των επιβατων, οποως γυαλια, λεφτα, τσιχλες, προφυλακτικα. σε λιγο ο γυρος τελειωνει, κ ο γιος του κατεβαινει περιχαρης να τον βρει! ¨μπαμπα ηταν τελειοοοο! ενιωσα τα παντα μεσα μου να πηγαινουν πανω κατω..! εμ και τωρα νομιζω πως θα βγαλω και τα μεσα μου εξω.." και ναι κανοντας πραξη τα λογια του κανει εμετο τα 2 κεσεδακια λουκουμαδες (τους θυμαστε?) πανω στα καινουρια σεντονια που αγορασε η μαμα του.. "ωχ, δεν επρεπε να ανεβω τεταρτη φορα.."

τσαντισμενος, παιρνει το γιο του και φευγουν ηρεμα επειδη ειναι πολιτισμενος ανθρωπος αυτος! (τωρα θα δεις στο σπιτι παλιοπαιδο ενα βρωμοξυλο που εχεις να φας, μπλε θα σε κανω που με εκανες ρεζιλι μπροστα σε ολους!) βαζει για πλυσιμο τα σεντονια, παει να χαστουκισει το παιδι του, αλλα παρεμβαινει η μαμα. (οποτε τρωει τις ξυλιες στον κωλο.) περνα κ η υπολοιπη μερα και ολοι πεφτουν για υπνο.

επομενη μερα 29 οκτωβριου, πισω στη δουλεια. βρεχει , οποτε παει να ανοιξει τη νεο αποκτηθεισα ομπρελα του, η οποια και σπαει πριν καν ανοιξει. αργοπορημενος φτανει στη δουλεια και βλεπει το αφεντικο του να δειχνει στην γραμματεα του το ρολεξ στο χερι του, ναι ειναι αυτο που πηρε τοτε που πηγε στην ελβετια 500 ευρω. τοσα πολλα? ρωταει αυτη και της απανταει οτι οχι ακριβως, εκανε 510, αλλα δε θελει να περηφανευεται, και οτι αν θελει μπορει να παει στο γραφειο του για να της δειξει και την υπολοιπη συλλογη του..

καλα να περασετε ολοι! :)

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

κυτταρικο τριχωμα..!

καλησπερες! εχω απειρο καιρο να γραπσω εδω, δεν εχω και τον απειρο χρονο τις τελευταιες βδομαδες.. ενα μικρο λοιπον ποστ, με φρασεις μονο, ουτε καν προτασεις, γιατι οταν ερχεσαι απο 3ωρο διαγωνισμα μαθηματικων και 3ωρο διαγωνισμα φυσικης και μαλιστα την ιδια μερα, ε οκ εχεις και μια δυσκολια να σκεφτεσαι και να πατας τα πληκτρα..


καταλαβαινεις οτι εισαι τριτη λυκειου οταν κοιμασαι στη μια ξυπνας στις 7, πας σχολειο στις 8 και η αμεσως επομενη στιγμη που καθεσαι ειναι στις 8 το βραδυ...

καταλαβαινεις οτι γυρω σου δεν μπορουν να καταλαβουν οτι πας τριτη λυκειου οταν προσπαθεις να πεισεις τον αδερφο σου οτι δε μπορεις να παιζεις othelo ολη μερα, γτ εχεις διαβασμα κ αυτος επιμενει για μια παρτιδα ακομη..

καταλαβαινεις οτι ειναι φθινοπωρο οταν τη μια στιγμη εχει ΤΟΝ ηλιο και μεσα σε κλασματα του δευτερολεπτου κανει ΤΟΝ κατακλυσμο..(και κλασσικα ποτε δεν εχω ομπρελα γ αυτο και τρ φταρνιζομαι..)

καταλαβαινεις οτι ξερεις βιολογια οταν λιωνεις στο γελιο μολις ακους οτι "τα φυτικα κυτταρα εχουν κυτταρικο τριχωμα"...

καταλαβαινεις οτι δε μπορεις να λυσεις αλλες ασκησεις οταν 10-3=25, και δε βρισκεις πού σκατα εχεις κανει λαθος και βριζεις το Σαλτερη..

καταλαβαινεις ποσο τελειοοο ειναι παρόλα αυτα να εισαι τριτη λυκειου, οταν τρεχεις απο εκλογικο σε εκλογικο κεντρο πουλωντας ημερολογια να βγαλεις λεφτα για ην πενταημερη..!

καταλαβαινεις ποσο ανεγκεφαλες ειναι οι συμμαθητριες σου, οταν ακους απο 3 απο αυτες οτι τους εχει πεσει ο κωλος.. δλδ ελεος στο τελος θα πσαχνετε και για ρυτιδες και θα αναρωτιεστε αν ηρθε η εμμηνοπαυση καθε φορα που εχετε καθυστερηση..! το ξαναλεω 17 χρονων ειμαστε οχι 47.. μη βιαζεστε να μεγαλωσετε!

καταλαβαινεις οτι τρως πααρα πολυ μολις συνειδητοποιεις ποσα λεφτα χαλας στο κυλικειο τη βδομαδα..

ουφ αυτα ηταν τα highlights των 2 αυτων εβδομαδων σε γενικες γραμμες.. βγαινω τρ, γτ με περιμενουν να παω βολτα να ξεσκασω λιγο..!

Υ.Γ: καταλαβαινεις ποσο σουπερ τελεια νιωθεις για καποιον, οταν παρακαλας να βρεχει για να εχεις δικαιολογια να γυρισεις αργοτερα σπιτι.."ναι μαμα ο δρομος ειχε πλημμυρισει, εριχνε συνεεεχεια αστραπες, και ομπρελα να ειχα παλι δε θα καταφερνα να γυρισω σπιτι.." :$:$:):):D:D:D

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

τσιγγανοι, ρολογια και το "καλο παιντι"

ποπο..εχω τοσο καιρο να γραπσω εδω! αρχισαμε τα μαθηματα καλα καλα και δεν προλαβαινω.. τωρα ομως καθομαι και θα γραπσω οσα προλαβω..

καναμε λοιπον στο μαθημα των αγγλικων για τους τσιγγανους. και η κυρια ζητησε τη γνωμη μας κ ετσι και ετσι θυμηθηκα πως παντα ηθελα να ζησω ετσι.. δηλαδη αν το σκεφτεις ειναι εκπληκτικο αυτο που κανουν! ταξιδευουν συνεχεια, ή αν δεν ταξιδευουν ζουν εξω. στην πολη μου τους παραχωρησε ο δημος λυομενα, αλλα και παλι, εξω μαγειρευουν εξω καθονται , δλδ ειναι κοντα στη φυση. ειναι επισης διαφορετικοι και τολμουν και επιδιωκουν να μενουν ετσι! ειναι περηφανοι και επιβιωνουν παντα. και τελος, οποιος εχει διαβασει τοσο Λουντεμη οσο εγω, νομιζω πως δε γινεται να μη τους αγαπα.. τα σημεια που κλαιω παντα, ειναι οταν μιλαει ο Μπιθρος στο Μελιο, ειναι πραγματικα λογια γεματα σοφια..

αυτο ηταν το ενα θεμα μου. ας παραμεινω λοιπον στο ιδιο στυλ, και ας μιλησω για κατι που χει να κανει παλι με ανθρωπους.

αν περπατησεις μαζι μου πρωι στην παραλια, αργα ή γρηγορα θα δεις ενα πωλητη να με πλησιαζει γελωντας και να με ρωταει αν ειμαι καλα. κοντοστεκεται, αφηνει για μια στιγμη κατω την πραματεια του, απλωνει το χερι του και του το σφιγγω σε χαιρετισμο. "καλο παιντι" μου λεει, και μετα δινει το χερι του σε οποιον ειναι μαζι μου και του λεει πως ειμαι "καλο παιντι". επιμενει να μου δωσει κατι για δωρο.. αρνουμαι και μετα απο αρκετη ωρα φευγει να συνεχισει τη δουλεια. δεν ξερω καν το ονομα του! ειναι απο το Μπαγκλαντες, και αφησε πισω του γυναικα και παιδι για να ερθει να βρει μια καλυτερη τυχη. οταν ημουν περιπου δωδεκα χρονων, διαβασα σε ενα βιβλιο οτι υπαρχουν ματια που κοιτανε και δε βλεπουν , και ματια που κοιτανε και βλεπουν. παντα ηθελα να ανηκω σε αυτους που κοιτανε και βλεπουν. οποτε μπορω με απολυτη σιγουρια να πω πως χαιρομαι τοσο πολυ που ο φιλος μου αυτος πιστευει οτι ανηκω σε αυτους που κοιτανε και βλεπουν.. κ ετσι τελικα, βρεθηκα με ενα ασπρο ρολόι θρονιασμενο στο χερι μου.. καταφερε τελικα να μου κανει το δωρο που τοσο ηθελε..

η ωρα περασε, πρεπει να βγαινω σιγα σιγα. ελπιζω να μπορεσω να επανελθω συντομα, θελω να γραπσω για ενα σωρο βιβλια! καληνυχτα και καλο μηνα!