τελος

Εποχη των οχταποδων τελος..! Ευχαριστω πολυ γι αυτο.. καμια φορα, μονος σου δε φτανεις για να κανεις αυτο που πρεπει. ως ενα σημειο φτανεις, αλλα απο ενα σημειο και μετα, χρειαζεσαι και ενα ακομη τελευταιο σπρωξιμο. να τα καταφερεις! Σ ευχαριστω λοιπον..

στο φως λοιπον! κ ζωντας! τι περιεργο μετα απο τοσο καιρο στο σκοταδι.. αλλα μου αρεσει πολυ..! καλο καλοκαιρι να εχουμε λοιπον! οσα φροντιστηρια και να χω, σιγουρα θα ειναι καλο..

φυγή

σηκωθηκε και ανοιξε το παραθυρο. αφησε μερικες ασθενικες αχτιδες ηλιου να τις χαϊδεψουν το προσωπο και το ξαναεκλεισε. τραβηξε και τις κουρτινες. ξαναξαπλωσε. το μαξιλαρι στην αγκαλια της και το κεφαλι κατω απο το παπλωμα. πρεπει να σηκωθει. με αδυναμα χερια, σηκωνεται παλι οριστικα. ντυνεται. κατεβαινει τις σκαλες, βγαινει στο δρομο, περπατα για τη δουλεια. το κεφαλι σκυφτο. δεξι, αριστερο, δεξι, αριστερο, δεξι, αριστερο.. υστερα απο αρκετες εναλλαγες στο ποδι που εβλεπε εφτασε. τυπικες ψυχρες καλημερες. δεκαωρο σε μια καρεκλα, εκτος απο ενα δεκαπενταλεπτο διαλλειμα. τυπικες ψυχρες συνομιλιες με ολους, πελατες, συναδελφους, διευθυντη. βραδυ. γυρνωντας σπιτι λυνει τα μαλλια. ανακουφισμενα που ελευθερωθηκαν απο τον αυστηρο κοτσο, αφηνουν το αερακι να παιξει μαζι τους. κοιτα ψηλα. αναμεσα σε δυο πολυκατοικιες το φεγγαρι της γνεφει. ανασαινει βαθια, κατι θυμηθηκε, συνεχιζει να περπατα ριχνοντας κλεφτες ματιες στο φεγγαρι. εφτασε. ξαπλωνει. αγκαλια το μαξιλαρι, το κεφαλι κατω απο το παπλωμα.

σε λιγες ωρες ξημερωνει.σηκωνεται και ανοιγει το παραθυρο. αφηνει μερικες ασθενικες αχτιδες ηλιου να τις χαϊδεψουν το προσωπο και το ξανακλεινει. τραβαει και τις κουρτινες. ξαναξαπλωνει. το μαξιλαρι στην αγκαλια της και το κεφαλι κατω απο το παπλωμα. πρεπει να σηκωθει. με αδυναμα χερια, σηκωνεται παλι οριστικα. ντυνεται. κατεβαινει τις σκαλες, βγαινει στο δρομο, περπατα για τη δουλεια. το κεφαλι σκυφτο. δεξι, αριστερο, δεξι, αριστερο, δεξι, αριστερο.. υστερα απο αρκετες εναλλαγες στο ποδι που εβλεπε εφτασε. τυπικες ψυχρες καλημερες. δεκαωρο σε μια καρεκλα, εκτος απο ενα δεκαπενταλεπτο διαλλειμα. τυπικες ψυχρες συνομιλιες με ολους, πελατες, συναδελφους, διευθυντη. βραδυ. γυρνωντας σπιτι λυνει τα μαλλια. ανακουφισμενα που ελευθερωθηκαν απο τον αυστηρο κοτσο, αφηνουν το αερακι να παιξει μαζι τους. κοιτα ψηλα. αναμεσα σε δυο πολυκατοικιες το φεγγαρι της γνεφει. ανασαινει βαθια, κατι θυμηθηκε, συνεχιζει να περπατα ριχνοντας κλεφτες ματιες στο φεγγαρι. εφτασε. ξαπλωνει. αγκαλια το μαξιλαρι, το κεφαλι κατω απο το παπλωμα.

σε λιγες ωρες ξημερωνει, μα οχι ακομη. κι αυτη τρεχει. φοραει ασπρα, και τα ποδια της ειναι υγρα. εχει βρεξει, κι ακομη να στεγνωσει το χορταρι. πισω της ενα γελιο. μπροστα της ενα αλλο. μεσα της ενα τριτο. το φεγγαρι στον ουρανο γελα κι αυτο.

ξημερωσε. ανοιγει τα ματια. κανει να σηκωθει, να ανοιξει το παραθυρο, ισα να τη χαιδεψουν μερικες ασθενικες αχτιδες ηλιου, με σκοπο να το κλεισει μετα, να ξαπλωσει λιγο παλι, κι υστερα να παει στη δουλεια. μα ξανακλεινει τα ματια. "επαναλαμβανομαι θλιβερα. σα δρομολογιο τρενου". εχει καιρο να μιλησει στον εαυτο της. ανοιγει τα ματια. κοιταει το ταβανι. " επαναλαμβανομαι θλιβερα. σα δρομολογιο τρενου". το λεει πλεον δυνατα, να σιγουρευτει οτι το λεει. ακουει τη φωνη της βραχνη. σκονισμενη. σηκωνεται. πηγαινει στον καθρεφτη. κοιταζεται. μια γραμμη στο μετωπο. "γερασα". ντυνεται και πηγαινει στη δουλεια.

σχολασμα. βγαινει στο δρομο. παει να λυσει τα μαλλια. βλεπει το φεγγαρι. της φαινεται πως γελα. του χαμογελα κι αυτη, πρωτη φορα μετα απο χρονια βλεπει γελαστο φεγγαρι. λυνει τα μαλλια. περπατα χωρις να σκεφτεται πού πηγαινει. ακουει ενα γελιο. σηκωνει τα ματια-ειναι το φεγγαρι! σταματα και το κοιτα. ξεσπαει σε γελια. βγαζει τα παπουτσια. τα ποδια της ειναι υγρα, ειχε βρεξει πριν λιγο. κι αρχιζει να τρεχει. και να γελα. τα ποδια της ισα που αγγιζουν το εδαφος. η γραμμη του μετωπου της φευγει. τα μαγουλα στρογγυλευουν και κοκκινιζουν. απλωνει το χερι. πετά! τα μαλλια της παιζουν με τα συννεφα. τα αστερια φκιανουν γυρω απο το λαιμο της αλυσιδα. ο γαλαξιας κεντά το φουστανι της με εκατομμυρια μικρες λαμψεις. κι αυτη παλευει να χαιδεψει το φεγγαρι.

Χρονια πολλα! :)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΙΜΗΗΗΗ!!!!

Να ζησεις Μιμη, και χρονια πολλα, μεγααλη να γινεις, με ασπρα μαλλια! παντου να σκορπιζεις, της γνωσης το φως, και οοοοολοι να λενε να μια σοφος!!!

σημερα ειμαι καλεσμενη στο παρτυ της Μιμης, που μενει απο κατω μου, και θα γινει 6 χρονων! :) γιουπιι! Α και αυτο το ποστ το γραπσαμε μαζι..! Χρονια πολλα σε ολους, εχουν δεν εχουν γενεθλια. Καθε μερα μπορει να ειναι μαι γιορτη, αρκει να βρει ο καθενας ενα λογο. Γιορτη γιατι νικησε η ομαδα του, γιατι εγινε μια συγκρουση προτωνιων στο επιταχυντη του CERN, γιατι εκανε καλο καιρο, γιατι ειδε καποιον που ειχε πολυ καιρο να δει, γιατι εφαγε μαρμελαδα βερικοκο, ή ο,τι αλλο θελει ο καθενας.. Μετα απο πολυ καιρο καταλαβα, πως η καθε μερα αξιζει αν ειναι μια γιορτη..! :) Enjoy, λοιπον, και χρονια πολλα σε ολους!

Η μεγαλυτερη διαρροη μεθανιου στην ιστορια

Λιγο καθυστερημενα πηρα να διαβασω τη σαββατιατικη εφημεριδα, και επεσα πανω σ αυτο το αρθρο. καλα, οποιος εχει διαβασει "Το Σμηνος" ανατριχιαζει ολοκληρος.. Ας τονισω καποια σημεια. Πρωτον, η εκλυση μεθανιου δεν ειναι απλα εκλυση ενος αεριου του θερμοκηπιου, αλλα ταυτοχρονη μειωση του οξυγονου. Επισης, η ζημια εγινε στον κολπο του Μεξικου, ο οποιος εχει τεραστια σημασια! Και φυσικα στο τελος, βλεπουμε και το πολιτικο σκηνικο. Ο πλανηταρχης δεν ειναι ο προεδρος της Αμερικης, αλλα η ΒΡ.. Ακολουθει το αρθρο, ειναι απο την Καθημερινη.

Η μεγαλύτερη διαρροή μεθανίου στην ιστορία Για έβδομη εβδομάδα συνεχίζεται η καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού A.P., AFP, Reuters ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Την αμφιλεγόμενη διάκριση της μεγαλύτερης διαρροής μεθανίου στην ανθρώπινη ιστορία κατακτά ο πίδακας που συνεχίζει, για έβδομη εβδομάδα, να καταστρέφει το οικοσύστημα του Κόλπου του Μεξικού. Η επτάωρη ανάκριση του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας ΒΡ από το Κογκρέσο, την Πέμπτη, δεν απέδωσε καμία νέα πληροφορία σχετικά με τις ευθύνες και τα σφάλματα που οδήγησαν στην υπό εξέλιξη τραγωδία. Πέρα από τα 60.000 βαρέλια πετρελαίου που εκτιμάται ότι διαχέονται στον Κόλπο του Μεξικού ημερησίως, εκλύεται και επιπλέον 40% μεθάνιο. Η εταιρεία ΒΡ ισχυρίζεται ότι το μεθάνιο φθάνει στην επιφάνεια και εξατμίζεται, αλλά επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι μεγάλες ποσότητες αερίου αιχμαλωτίζονται στο εσωτερικό της θάλασσας, στερώντας το οξυγόνο και δημιουργώντας νεκρές ζώνες. «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκρηξη μεθανίου στη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία» δήλωσε ο ωκεανολόγος Τζον Κέσλερ του πανεπιστημίου Τέξας Α&Μ, που μελετά τις επιδράσεις του μεθανίου στην κηλίδα. Στις αρχές Ιουνίου, ερευνητική ομάδα υπό τη Σαμάνθα Τζόι, του Ινστιτούτου υποθαλάσσιων ερευνών του πανεπιστημίου της Τζόρτζια, ανέλυσε δείγματα από υποθαλάσσιο νέφος πετρελαίου, μήκους 25 χλμ., που κινούνταν νοτιοδυτικά από την περιοχή της διαρροής. Οι συγκεντρώσεις μεθανίου ήταν 10.000 φορές μεγαλύτερες από το φυσιολογικό και τα επίπεδα οξυγόνου 40% χαμηλότερα. Σε κάποιες περιοχές, οι συγκεντρώσεις οξυγόνου ήταν στα όρια της «νεκρής ζώνης», υδάτινης μάζας αφιλόξενης για τη θαλάσσια ζωή. Συνήθως, οι νεκρές θάλασσες είναι ρηχές, και το γεγονός ότι η έλλειψη οξυγόνου παρατηρείται σε βάθη 300 μέτρων έχει προβληματίσει τους επιστήμονες. Δεύτερη αρνητική επίδραση του μεθανίου είναι ότι καθυστερεί την αποδόμηση των μορίων του πετρελαίου. Οι σχετικές επιστημονικές έρευνες συνεχίζονται. Συνήθως, η αναλογία μεθανίου στις πετρελαιοπηγές είναι της τάξης του 5%, αλλά στο εν λόγω κοίτασμα, το μεθάνιο φθάνει το 40%. Μια σειρά κατασκευαστικών σφαλμάτων θεωρείται ότι οδήγησε το εξαιρετικά εύφλεκτο αέριο να ανέβει στην επιφάνεια και να αναφλεγεί, κοστίζοντας 11 ζωές εργαζομένων στην εξέδρα Deepwater Horizon στις 20 Απριλίου. Στην πολύωρη κατάθεσή του στο αμερικανικό Κογκρέσο, την Πέμπτη, ο διευθυντής της ΒΡ Χέιγουορντ απαντούσε συχνά στις ερωτήσεις των βουλευτών με τη φράση «δεν είμαι σε θέση να απαντήσω», «πρέπει να δούμε τα αποτελέσματα των ερευνών» και «δεν είχα εμπλοκή στη λήψη των αποφάσεων». Ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του Νοεμβρίου, οι δημοκρατικοί βουλευτές επιτέθηκαν στον Χέιγουορντ κατηγορώντας τον για εγκληματική αμέλεια. «Δεν υπάρχει τίποτα στα στοιχεία που μας δώσατε που να δείχνει ότι ενδιαφερθήκατε έστω και ελάχιστα για τα προβλήματα που μπορούσαν να παρουσιαστούν» δήλωσε ο βουλευτής Χένρι Γουάξμαν. Αντίθετα, ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Τζο Μπάρτον από το Τέξας καταφέρθηκε εναντίον του προέδρου Ομπάμα, χαρακτηρίζοντας προϊόν εκβιασμού τα 20 δισ. δολάρια που απέσπασε ο Αμερικανός πρόεδρος από την ΒΡ προκειμένου να πληρώσει η εταιρεία για τις αποζημιώσεις των πληγέντων από την πετρελαιοκηλίδα. Τα σχόλια του Μπάρτον ενόχλησαν ακόμη και στελέχη του κόμματός του, που ζήτησαν και πέτυχαν να τα αποσύρει, ώστε να μη φανεί το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα υπερβολικά κοντά στη βιομηχανία πετρελαίου. Σύμφωνα με στοιχεία του ινστιτούτου CRP, η βιομηχανία εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου έχει ξοδέψει 240 εκατ. δολάρια για αγορά επιρροής στην Ουάσιγκτον από το 1990. Στις εκλογές του 2008 ξόδεψε 35,6 εκατομμύρια, εκ των οποίων το 77% για την ενίσχυση Ρεπουμπλικανών και το 23% Δημοκρατικών υποψηφίων. Ο Τεξανός Μπάρτον, που προξένησε αίσθηση όταν ζήτησε δημοσίως συγγνώμη από την ΒΡ για τα 20 δισ., είχε λάβει 1,4 εκατ. δολάρια από τη βιομηχανία πετρελαίου για την ενίσχυση της προεκλογικής εκστρατείας του.

Υ/Γ: επι τη ευκαρια, οποιος δεν εχει διαβασει το σμηνος να το διαβασει. "Το Σμηνος", του Φρανκ Σετσινγκ, εκδοσεις Καστανιωτη. Ειναι ακριβουτσικο, αλλα υπαρχουν και οι βιβλιοθηκες και οι γνωστοι απ οπου μπορεις παντα να δανειστεις.. :Ρ

σχολειο κ δημιουργικοτητα..!

Γειαα! :)
Η τελευταια μερα διακοπων μου σημερα, πριν αρχισουν τα φροντιστηρια της τριτης λυκειου..(τον Αυγουστο παλι..) Οποτε η μαμα μου με εβαλε να καθαρισω το δωματιο μου! οχι απλα στρωσιμο κρεβατι κ σκουπισμα, αλλα κ ντουλαπες κ βιβλιοθηκη κ γραφειο.. κ οκ εγω κλασσικα δεν πεταω ποτε τιποτα και ερχομαστε και απο εξετασεις οποτε ειναι σα να εχει πεσει βομβα.. βεβαια δεν προκειται να διαβασω εγω στο γραφειο μου, αλλα ηθελα να βγω το βραδυ, οποτε ειπα να το παιξω καλο παιδι και αρχισα να μαζευω. το ματαξανασυμπερανα αλλη μια φορα παλι, πως εγω δεν ειμαι για νοικοκυρα! μετα απο ενα μισαωρο ημουν βουτηγμενη στη σκονη και τον ιδρωτα, φταρνιζομουν συνεχως, και τα μαλλια μου πετουσαν προς ολες τις κατευθυνσεις. μετα απο μια ωρα ηθελα επειγοντως να πεσω για υπνο.
τελικα δεν εκανα ολο το δωματιο, αλλα και κοιμηθηκα και βγηκα βολτα (οπου περασα κ τεεελεια!) και φυσικα, ετσι που οπως ειπα δεν πεταω τιποτα, ανακαλυπσα πολλα ωραια χαμενα πραγματακια! συνομιλιες με τη διπλανη μου, το κειμενο μου στη φετινη πολιτιστικη εκδηλωση, ολα μου τα τετραδια, ζωγραφιες του αδερφου μου κτλ κτλ κι επειδη εγω κλασικα κοιταξα οοολα τα προχειρα, ανακαλυπσα μια παλια μου εμπνευση, απο την πρωτη Λυκειου, την ωρα της Γεωμετριας. εχουμε σ αυτο το μαθημα τον πιο βαρετο καθηγητη κ ολοι κοιμομασταν.. το αντιγραφω λοιπον, ετσι, γιατι αν δε θυμομαστε κι αυτα απο το σχολειο, τι θα θυμομαστε?

Ωδή στον υπνο
Ω υπνε μεγαλοπρεπε!
Γιατι εσυ διαλεγεις ποτε θα ρθεις?
Χθες ολη νυχτα σε περιμενα,
αγκαλιαζοντας το μαξιλαρι.
Μα εσυ παλι επελεξες
να εμφανιστεις την αλλη μερα
λιγο πριν το μεσημερι,
στην ωρα της Γεωμετριας.
Δε μ αφηνες να προσεξω,
και ο καθηγητης,
αντι να προσπαθησει να σε διωξει,
με νανουριζε περισσοτερο
αναλυοντας τις σχεσεις ανισοτητας τριγωνων.
Ετσι λοιπον κι εγω καταλαβα,
πως ο υπνος μοιαζει με τον ερωτα.
Ερχεται απροσκλητος, στα ξαφνικα,
μα ειναι παντα καλοδεχουμενος...


αυτο ειναι που λεμε οτι το σχολειο αναπτυσει τη φαντασια και τη δημιουργικοτητα μας! γιατι οκ το μαθημα των καλλιτεχνικων χανεται, στη λογοτεχνια ποτέ στ αληθεια δε γνωριζουμε ενα λογοτεχνη ή τι ειναι πραγματικα λογοτεχνια, δε θα μιλησω για θεατρολογια και μουσικη.. Το μονο λοιπον που μας μενει εμας των ευσυνειδητων μαθητων, που σε ολες μας τις εκθεσεις γραφουμε οτι το σχολειο πρεπει να καλλιεργει τη δημιουργικοτητα μας, ειναι αυτο..
τωρα ηθελα και κτ αλλο να γραπσω, αλλα ενδιαμεσα περασα απο το φροντιστηριο να παρω το προγραμμα μου και το ξεχασα.. :/ τεσπα, κλεινω, και αμα θυμηθω τι ηταν το γραφω μετα!

αντιοοο! :)

Ευχαριστω..

Κλεινω τα ματια˙κι εισαι μπροστα μου
Ανοιγω τα ματια˙εισαι παλι μπροστα μου
Ξανακλεινω τα ματια
Και χαμογελω ευτυχισμενη.

"το χταποδι μου μιλησε!"

Σημερα το μεσημερι, εκει που τρωγαμε ολοι μαζι στο τραπεζι, και ενω επικρατουσε απολυτη ησυχια, αν φυσικα εξαιρεσεις το θορυβο των μαχαιροπιρουνων, ο μικρος μου αδερφος ξεφωνισε τρομαγμενος: "Μπαμπά μπαμπά, το χταπόδι μου μίλησε!"

Αμέσως (κλασική καμμενη) θυμήθηκα ενα ποιήμα του Boris Vian, τον οποιο γνωρισα προσφατως μεσα απο τον "Αφρο των ημερων" (θα γραπσω και γι αυτο οπωσδηποτε), με τιτλο "Καλημερα Σκυλε". Το αντιγραφω, σε μεταφραση Αντωνη Φωστιερη κ Θαναση Νιαρχου, την οποια βρηκα σε μια εκδοση με ποιηματα του Boris Vian απο τις εκδοσεις Γνωση.

Βλέπω στο δρομο ενα σκυλι
Του λεω: Τι κανεις σκυλε;
Φανταζεστε ποτέ να μ' απαντουσε;
Οχι; Ε, να λοιπον που ωστοσο μ' απανταει
Αν κ γι' αυτο βεβαιως εσεις δε δινετε πενταρα
Ετσι οταν βλεπω γυρω μου ανθρωπους
Να προσπερνανε τα σκυλια χωρις κανενα βλεμμα
Νιωθω βαθια ντροπη για τους γονιους τους
και για των γονιων τους τους γονιους
Γιατι μια τοσο φοβερη ανατροφη
Προϋποθετει τρεις γενιες-δεν υπερβαλλω διολλου!-
Συφιλη κληρονομικη
Ομως προσθετω
-Μην τυχον κ ταραχτει κανενας-
οτι τα πιο πολλα σκυλια συνηθως δε μιλανε.

Αχ, ποσο μα ποσο καιρο εχει να μου μιλησει εμενα ενα χταποδι (εστω και μαγειρεμενο), ή ενα σκυλι! Μεγάλωσα μου φαινεται.. Δεν καταδεχονται να μου μιλησουν.. :( εγω παντως προσπαθω, τελευταια επιασα φιλιες με ενα μυρμηγκι, τον Μυρ. Ηταν αρρωστουλη το καημενο.. Προσπαθησα να το βοηθησω, αλλα δυστυχως δεν τα καταφερα.. Μηπως να παπσω ομως να ανησυχω; Ισως και για τα μυρμηγκια να ισχυει κατι αναλογο με το "τα πιο πολλα σκυλια συνηθως δε μιλανε"..

Υ/Γ: Ε, δεν εννοω οτι ακουω φωνες ετσι? Αλλα πώς ειναι αυτο το συναισθημα οτι για λιγα κλασματα αγγιζεις τη σκεπση και την ψυχη του αλλου? Ετσι! Δηλαδη δε ξερω για σας, αλλα πιο συχνα μου τυχαινει με τετραποδα παρα με διποδα..

Annabel Lee

Αυτο για την Αναστασια που αναρωτιεται απο πού βγαινει το ονομα μου! ειναι απο το παρακατω ποιημα του Edgar Allan Poe:

Annabel Lee

It was many and many a year ago,
In a kingdom by the sea,
That a maiden there lived whom you may know
By the name of ANNABEL LEE;
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.

I was a child and she was a child,
In this kingdom by the sea;
But we loved with a love that was more than love-
I and my Annabel Lee;
With a love that the winged seraphs of heaven
Coveted her and me.

And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the sea,
A wind blew out of a cloud, chilling
My beautiful Annabel Lee;
So that her highborn kinsman came
And bore her away from me,
To shut her up in a sepulchre
In this kingdom by the sea.

The angels, not half so happy in heaven,
Went envying her and me-
Yes!- that was the reason (as all men know,
In this kingdom by the sea)
That the wind came out of the cloud by night,
Chilling and killing my Annabel Lee.

But our love it was stronger by far than the love
Of those who were older than we-
Of many far wiser than we-
And neither the angels in heaven above,
Nor the demons down under the sea,
Can ever dissever my soul from the soul
Of the beautiful Annabel Lee.

For the moon never beams without bringing me dreams
Of the beautiful Annabel Lee;
And the stars never rise but I feel the bright eyes
Of the beautiful Annabel Lee;
And so, all the night-tide, I lie down by the side
Of my darling- my darling- my life and my bride,
In the sepulchre there by the sea,
In her tomb by the sounding sea.


Αχ πολυ μου αρεσει ο Poe! αν κ εχω πολυ καιρο να διαβασω κατι δικο του.. Θυμαμαι στο Γυμνασιο ελιωνα! ισως ξαναποσταρω κατι απο Poe συντομα..

Εκανα ποση ωρα να το γραπσω, πρεπει να σκεφτω κ τιτλο??

Εμ γεια!

Πόσο ποιο κλασικός τρόπος για να αρχίσω? Λοιπόν, μετά από 4 περίπου μήνες αναβολών, το πήρα επιτέλους απόφαση! Αρχίζω το blog! Η αλήθεια είναι ότι είμαι λίγο αγχωμένη με αυτό (με την καλή έννοια) δεν έχω αποφασίσει ακριβώς τι θα κάνω εδώ… για αρχή πάντως δε νομίζω να ανεβάσω κάτι δικό μου, θα περιοριστώ στο να ανεβάζω πραγματάκια που μου αρέσουν.. και βλέπουμε!

Αυτά σαν εισαγωγή.. Άντε ας βάλω κι ένα τραγουδάκι! Το άκουσα στο ραδιόφωνο μια μέρα που είχα τις μαύρες μου, τότε, την εποχή των οχταπόδων (όποιος ξέρει καταλαβαίνει, όποιος δεν ξέρει κ θέλει να μάθει να συνεχίσει να διαβάζει το blog!) . καμιά σχέση δεν είχε με τη διάθεση μου εκείνη τη στιγμή, αλλά το κράτησα στο βάθος του μυαλού μου, μήπως έρθουν καλύτερες μέρες κ μπορέσω να το σιγομουρμουρίσω.. και τελικά οι μέρες αυτές ήρθαν, οπότε το θυμήθηκα, και όχι απλά το σιγομουρμουράω, το τραγουδάω κανονικότατα.. εμ βασικά ίσως είναι σούπερ πολύ χαζοχαρούμενο, αλλά νομίζω είναι καλό για πρώτο post. Έτσι, για να ξεκινήσουμε πιο ωραία..!

Αυτά και σαν κύριο μέρος.. ίσως ένας επίλογος να ταίριαζε. Αλλά το μυαλό μου έχει κολλήσει.. οπότε χαιρετώ! ¡Hasta luego!, που λέμε κ μεις οι ισπανόφωνοι!