-Πσυξη! επαθες πσυξη!
η ετυμηγορια ειχε βγει.
-ρε μανα πώς επαθα πσυξη? εδω εχει καυσωνα!
-θα εκατσες σε κανα ρευμα..
-πού το βρηκες το ρευμα ρε μανα? κλειστα εχω να μη μπαινει ΚΑΙ το φως του ηλιου και ζεσταινομαι χειροτερα! δεν εχει ειρ κοντισιον ουτε ανεμιστηρα.. ειμαι σε ενα βραστο δωματιο ολο το μεσημερι και επιμενεις οτι εχω παθει πσυξη???
διαλογος με τη μητερα μου, την προηγουμενη βδομαδα, οταν συνειδητοποιησα οτι πονουσα απιστευτα στην πλατη και δεν μπορουσα να κουνηθω και να κατσω ισια.. η ολη φαση μου θυμισε ενα αποσπασμα απο ενα βιβλιο με φυσικη για παιδια που διαβαζα οταν ημουν μικρη. "1000 και 1 μυστηρια του Συμπαντος". η υποθεση: η Συμπαντικη Ομοσπονδια αποφασιζει οτι το συμπαν μας ειναι για τα μπαζα και στελνει εναν ειδικο, το Δικαστη, για να μας καθαρισει.. εν ολιγις, για να καταστρεπσει το Συμπαν μας! αυτος ερχεται πρωτα απο δω να δει την κατασταση, και γνωριζει μαι δασκαλα φυσικης, τη Φυση, η οποια προσπαθει να τον καθυστερησει, μιλωντας του για τον ομορφο τροπο με τον οποιο ειναι φτιαγμενος ο κοσμος μας. το επιμαχο αποσπασμα ειναι απο το κεφαλαιο 2:
"στο σχολειο ηταν η ωρα των καλλιτεχνικων, οταν ηρθε καποιος απο το γραφειο και ειπε στη Φυση οτι τη ζητουν επειγοντως στο τηλεφωνο.
-Φυση? Μηπως θα μπορουσες να ερθεις απο δω? , ειπε μια μπασα βραχνη φωνη που η Φυση δεν την αναγνωρισε.
-Με συγχωρειτε, ποιος ειναι? ρωτησε.
-Εγω, ο Δικαστης.
-Ο Δικαστης? επανελαβε η Φυση, χωρις να εχει πειστει. Μα η φωνη σας ειναι εντελως διαφορετικη. Μηπως αλλαξατε και τη φωνη σας εκτος απο την εμφανιση σας?* και απο πού τηλεφωνειτε? νομισα πως θα φευγατε...-ειμαι ακομη στο πανδοχειο και δε νιωθω καλα... Ζεματαω... ειπε μισοκακομοιρα ο Δικαστης.
-Μα γιατι? τι συμβαινει?
-πού θες να ξερω? απαντησε εκνευρισμενα. ρωτησα τον πανδοχεα, αλλα αυτος ειναι τελειος τρελος. επιμενει οτι εχω κρυωσει! αλλα εγω δεν κρυωνω, ζεσταινομαι! αλλα αυτος επεμενε: "κρυωσατε". ο βλακας! "
*ΣτΑ(=σημειωση του αντιγραφεα): ο Δικαστης ειχε ενα μηχανημα που αλλαζε τη μορφη του ωστε αυτη να ταιριαζει με τη μορφη του συνομιλητη του, πχ μπροστα σε ανθρωπο ηταν ανθρωπος, μπροστα σε γατα ηταν γατα κτλ κτλ
το βιβλιο αυτο ηταν απο τα αγαπημενα μου οταν ημουν μικρη! συγγραφεας του ο Russell Stannard και κυκλοφορει απο τις εκδοσεις Κατοπτρο. αμεσως θυμηθηκα ποσο πορωνομουν απιστευτα με μια σειρα βιβλιων του συγγραφεα, φυσικη εκλαικευμενη για παιδια δημοτικου! ηταν τα βιβλια με το θειο Αλβερτο, ενα διασημο επιστημονα με ενα περιεργο μαλλι αφανα.. "ο χωρος και χρονος του θειου Αλβερτου", "οι μαυρες τρυπες και ο θειος Αλβερτος", "ο θειος Αλβερτος και ο κοσμος των κβαντων". το τελευταιο ειναι και το αγαπημενο μου! οριστε:
ο θειος Αλβερτος, χρειαζεται να μαθει απο τι αποτελειται ο κοσμος. Βοηθος του ειναι η αληπσια του, η Αλικη Νοητου, την οποια στελνει στην χωρα των κβαντων μεσω μιας φυσαλιδας σκεπσης, για να βρει απαντησεις.. η Αλικη γνωριζει τον κουνελο, τη βασιλισσα, τα τραπουλοχαρτα και ανακαλυπτει ενα σωρο ενδιαφεροντα για το θειο της! στο τελος του βιβλιου υπαρχει τεστακι για να δεις ποσο καλα εμαθες τα οσα διαβασες.!
η σειρα αυτη με φυσικη για παιδια ειναι η αγαπημενη μου απο οτιδηποτε αλλο της κατηγοριας εχω διαβασει. ασχολειται με θεματα που δεν διανοουμαστε να κανουμε ΚΑΝ στο λυκειο, και μια χαρα για παιδια! το συστηνω ανεπιφυλακτα για παιδακια πεμπτης δημοτικου και πανω..και οκ παω να του κανω και γω μια επαναληπση!
