για το Δασκαλο

3 χρονια. χωρις το Δασκαλο. ή μηπως ΔΑΣΚΑΛΟ?

για σενα η σημερινη μερα Δημητρη.. ξερω οτι δε μας βλεπεις, δε μας ακους, δε μας νιωθεις πλεον, αλλά εμεις σε θυμομαστε και σε τιμαμε οπως σου αρμοζει. μια αιθουσα γεματη μαθητες, ν ακουν για την εξελιξη. δυστυχως δε σε γνωρισαν, ν ακουσουν απο σενα.. ησουν και παραμενεις να εισαι εμπνευση και προτυπο, καθε μερα στις σκεπσεις και τις καρδιες μας εισαι..

3 χρονια μετα, ακομη δακρυζω οταν ερχεσαι στο μυαλο μου.. γιατι επρεπε να φυγεις τοσο νωρις γαμωτο?

Υ/Γ: ενα τραγουδι απο τον αγαπημενο σου. μας λειπεις..

η μερα σου, Δημητρη..

Σαββατο, 17 Νοεμβρη 2012

Αν ησουν εδω, θα σε βλεπαμε παλι αναμεσα  στους μαθητες σου, με το ασπρο σου πουκαμισο  και το  γαρυφαλο στην τσεπη  οπως καθε 17 Νοεμβρη. Δεν εισαι εδω ομως. Οποτε μπορουμε μονο να σε φανταζομαστε να μιλας ενω το φως του παραθυρου σε λουζει , και να σε ακουμε να μιλας. Μας λειπεις.. Μακαρι να σουν μαζι μας, φιλε, δασκαλε, και (πλεον) συναδελφε Δημητρη!

(αφιερωμα για σενα κ απο αλλου, με φωτογραφιες)