3 χρονια. χωρις το Δασκαλο. ή μηπως ΔΑΣΚΑΛΟ?
για σενα η σημερινη μερα Δημητρη.. ξερω οτι δε μας βλεπεις, δε μας ακους, δε μας νιωθεις πλεον, αλλά εμεις σε θυμομαστε και σε τιμαμε οπως σου αρμοζει. μια αιθουσα γεματη μαθητες, ν ακουν για την εξελιξη. δυστυχως δε σε γνωρισαν, ν ακουσουν απο σενα.. ησουν και παραμενεις να εισαι εμπνευση και προτυπο, καθε μερα στις σκεπσεις και τις καρδιες μας εισαι..
3 χρονια μετα, ακομη δακρυζω οταν ερχεσαι στο μυαλο μου.. γιατι επρεπε να φυγεις τοσο νωρις γαμωτο?
Υ/Γ: ενα τραγουδι απο τον αγαπημενο σου. μας λειπεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου