κ αλλο ενα ποιηματακι..

χμ ναι ξεκαθαριζα τα αρχεια μου, και επεσα πανω σε αυτο, μιας και εχω χρονο το ανεβαζω..! κ λιγα για τον ποιητη: φερναντο πεσσοα, πορτογαλος, ο ποιητης με τα χιλια προσωπα. καλα οχι και χιλια, απλα εγραπσε με τοσα πολλα πσευδωνυμα! τον πρωτοσυναντησα περσυ, σε ενα βιβλιο που καναν δωρο στη μαμα μου. (γιατι να μην εχω και γω τετοια δωρα? τεσπα..) ειχε ποιηματα δικα του και ποιηματα του καβαφη, και οφειλω να ομολογησω πως σε μερικα σημεια οι ομοιοτητες ειναι τρομαχτικες.. οριστε λοιπον, ενα μικρο δειγμα:

Ίσως αυτή να είναι

Η τελευταία μέρα της ζωής μου.

Το χέρι το δεξί μου σήκωσα τον ήλιο χαιρετώντας.

Μα δεν τον χαιρετούσα για αντίο.

Ήμουν χαρούμενος

Που να τον δω ακόμα μια φορά μπορούσα.

–Αυτό ήταν όλο.