Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

λουλουδια

Τα ανθοπωλεία δεν έχουν ποτέ ρολά. Κανένας δεν προσπαθεί να κλέψει λουλούδια.

Μπόρις Βιάν

(πριν καιρο ειχα διαβασει αυτη τη φραση, και πραγματικα μου αρεσε παρα πολυ.. ειχα κανει τοτε καποιες σκεπσεις, και καθε φορα που την ξαναεβλεπα σκεφτομουν και κατι διαφορετικο. Μια απο αυτες τις σκεπσεις ειναι κ αυτη που ακολουθει. Μη μεινετε ομως σε αυτη, καντε τις δικες σας σκεπσεις! )


Είναι εφιαλτικό! Κανείς δεν προσπαθεί να κλέψει λουλούδια. Οι περισσότεροι προσπαθούν να κλέψουν λεφτά, το κράτος, γυαλιά ηλίου, ντομάτες… Αλλά όχι λουλούδια. Ούτε μαργαρίτες ούτε σκυλάκια ούτε ηλιοτρόπια ούτε καν ορχιδέες. Εκτός κι αν τα λουλούδια είναι σε πίνακα του Βαν Κογκ. Γιατί έτσι θα πουλήσουν τον πίνακα και θα βγάλουν λεφτά. Λουλούδια χρειάζονται μόνο οι ερωτευμένοι. Κι αυτό είναι το πρόβλημά μας. Η κοινωνία μας, οι πόλεις μας δεν είναι ερωτευμένες. Μα σκέψου αν ήταν… Όλη η πόλη θα ήταν ένα τεράστιο ανθοπωλείο. Φαντάσου λοιπόν μια πόλη ανθοπωλείο. Ή μάλλον όχι. Το ανθοπωλείο προϋποθέτει πως θα πουλάς και θ’ αγοράζεις λουλούδια. Τι να τα κάνει όμως τα λεφτά μια ερωτευμένη πόλη; Η αγάπη την τρέφει ˙ δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Μια πόλη ανθόκηπος λοιπόν. Η κάθε γειτονια κι ένα λουλούδι. «Πώς θα πάω στην κεντρική πλατεία;» «Προχωρήστε ευθεία, στρίψτε δεξιά στο δρόμο των ζουμπουλιών και μετά αριστερά στη λεωφόρο με τα κρινάκια. Διασχίστε τη συνοικία με τις παπαρούνες και σε λίγο θα τη δείτε μπροστά σας: ανάμεσα στις γαρδένιες.» Κι η πόλη-ανθόκηπος θα είναι το πιο όμορφο μέρος. Όπου νεαροί θα κλέβουν λουλούδια για να τα χαρίσουν σε κομψές δεσποινίδες. Κι ο ανθοκόμος-δήμαρχος δεν προσπαθεί καν να τους πιάσει. Δε θα προσπαθήσει καν να βάλει ρολά και συρματοπλέγματα και πινακίδες μην πατάτε τη χλόη. Γιατί θυμάται που ήταν κι αυτός νεαρός κι είχε πάντα γδαρμένα τα χέρια του από τα αγκάθια των ρόδων, και μύριζε πάντα η αγκαλιά του γιασεμί. Κι η αστυνομία κι αυτή θα γυρνούσε την πλάτη όταν κάποιος προσπαθούσε να πιάσει ένα κυκλάμινο για μιαν αγαπημένη. Γιατί παλιά ο κάθε αστυνομικός έκλεβε κι αυτός κυκλάμινα και ανεμώνες. Και δικαστήρια δε θα υπήρχαν ˙ πώς να δικάσεις έναν ερωτευμένο; Και όλοι θα ‘ταν ευπρόσδεκτοι. Τα πουλιά να κελαηδήσουν, οι μέλισσες να φέρνουν τα νέα από λουλούδι σε λουλούδι, οι κάμπιες να γίνουν πεταλούδες. Όλοι εκτός από αυτούς που είναι ερωτευμένοι με το χρήμα. Γιατί δε γίνεται ν’ αγαπάς ένα χαρτί, εκτός κι αν είναι το γράμμα που σου ‘στειλε ο αγαπημένος σου. Δε γίνεται να είσαι ερωτευμένος με κάτι που κάνει τους ανθρώπους να μην κλέβουν γαρύφαλλα. Δε γίνεται να είσαι ερωτευμένος με κάτι που δε μπορεί να σου χαμογελάσει, που δε μπορεί να νιώσει ζεστασιά μόνο και μόνο επειδή είσαι κοντά του, που δεν μπορεί να σου ψιθυρίσει γλυκά σ’ αγαπώ. Γι’ αυτό και όλοι οι κάτοικοι του ανθόκηπου-πόλη είναι ευτυχισμένοι. Γιατί ευτυχισμένοι είναι όλοι οι ερωτευμένοι, που για να ζήσουν τους φτάνει μόνο να μπορούν να κλέψουν ένα μπουκέτο δροσερά λουλούδια.

5 σχόλια:

Eddie είπε...

Πολυ ωραιο! Δικες σας οι σκεπσεις;

Συμφωνουμε, απλα να προσθεσουμε οτι ο σωστος ερωτευμενος αγαπα και σεβεται πρωτα τον εαυτο του, κι αυτο τον κανει αρκετα χαρουμενο ωστε να μπορει να αγαπησει τον κοσμο και τα ατομα γυρω του. Να πω και την αληθεια, αγαπω πολλα ατομα, και θελω να τα κανω παντα χαρουμενα, αλλα σε πολυ πιο λιγα θα κανω κατι τοσο ξεχωριστο δινοντας τους λουλουδια.. :$

Βεβαια ο ανθρωπινος οργανισμος και κατ επεκταση ο κοσμος μας ειναι ετσι δομημενος ωστε να μην ευνοει τις υπερβολικα ευτυχισμενες κοινωνιες. Οι χωρες που εχουν τους πιο ευτυχισμενους και αγαπημενους κατοικους, ειναι πρωτες στις αυτοκτονιες, γιατι οι ιδιοι κατοικοι "βαριουνται τη ζωη τους"..
Σκληρο, αλλα on the bright side, τα ατομα που καταφερνουν να γινουν ευτυχισμενοι και να αγαπησουν, πραγματοποιουν κατι πολυ πιο δυσκολο απ'ο,τι αν ζουσαμε στον τελειο κοσμο. Ο σωστος ερωτευμενος ξερει να εκτιμα αυτο που εχει, ξερει να παλευει για να το διατηρησει, ξερει να απολαμβανει τη ζωη, ξερει οτι ενα λουλουδι οντως ειναι τοσο σημαντικο ωστε να τον κανει χαρουμενο.

Ισως να γραφουμε και κοτσανες, και σορρυ που σας τις αραδιαζουμε στο blog σας. :$ Παντως πιστευουμε οτι ακομη κι αν ζουμε σε μια "μη ευτυχισμενη πολη", αυτος που θα θελησει να ερωτευτει, να χαμογελασει και να ζησει ομορφα, θα το κανει, γιατι το αξιζει, ακομη κι αν αργησει να βρει αυτο που πσαχνει. Αλλα απο τη στιγμη που θα το βρει, θα παλεπσει γι αυτο πολυ περισσοτερο, απο το να παλευε για το χρημα. Και απο τη στιγμη που υπαρχουν και ανθρωποι οι οποιοι δε θα αγωνιστουν για αυτα, αυτο καθιστα εμας τους υπολοιπους ως "ακομα πιο προνομιουχους". :P Και ειδικα για εμενα, με κανει να χαμογελαω που παντα ηθελα να σας δωσω ενα λουλουδι οποτε συναντιομαστε.. :$

(λολ, εκθεση κατεντησε. :P Σορρυ! :$ Αν δε σας αρεσει σβηστε το.. :$)

Annabel Lee είπε...

ευχαριστουμε πολυ για το κομεντ! :)

ναι οι σκεπσεις ειναι δικες μας αν και καπως παλιες. απλα τωρα τις θυμηθηκα.. ειχα κανει διαφορες πανω στη φραση του Βιαν, τελειως ασχετες μεταξυ τους, αλλα αυτες ειναι οι μονες καταγεγραμμενες.

κατα τ' αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να σβησω σχολιο κανενος, και ειδικα το συγκεκριμενο! :Ρ τετοια ανταποκριση δεν την περιμενα ειναι η αληθεια.. Κι οσο γ' αυτα που γραφετε συμφωνουμε κυριως, απλα δε μας αρεσει η εκφραση "ο σωστος ερωτευμενος". δηλαδη δεν ειμαι σιγουρη κατα ποσο υπαρχει σωστο και λαθος σε αυτο το θεμα. και επισης λετε οτι αν καποιος βρει αυτο που πσαχνει θα παλεπσει πολυ γ αυτο, περισσοτερο απ οτι παλευει για οτιδηποτε αλλο. Δεν ειμαι πολυ αισιοδοξη σε αυτο, γιατι η πλυση εγκεφαλου που δεχομαστε ειναι τεραστια, και δεν ξερω κατα ποσο καποιος θα προσπαθουσε τοσο πολυ. Ειναι ωραιο ομως να το σκεφτεσαι ετσι! :)

(α και πολυ μας αρεσουν τα κομεντ, ιδιως οσο περισσοτερα λενε, ειτε το λενε με πολλα λογια ειτε συμπυκνωμενα, γιατι μονο ετσι θεωρω ολοκληρωμενο ενα ποστ. :) )

Eddie είπε...

:)

Θενξ που απαντησατε, βρηκε νοημα και η μακρυναρι-απαντηση μας.. :P

Για το "σωστος ερωτευμενος" εχετε δικιο, απλα δεν το εννοουσαμε ετσι. Αναφερομουν κυριως σε διποδα που οκ, δινουν μια αλλη εννοια στο "ερωτευμενος" νομιζω.. :P Ε οκ, αυτους δεν τους θεωρω "σωστους" ή μαλλον καλυτερα, δεν τους θεωρω αληθινα ερωτευμενους. Τουλαχιστον οχι οπως το οριζουμε εμεις.. :$

Για το αλλο, οκ. Ξερετε οτι ειμαστε γενικα αισιοδοξοι σε αυτα. :P Γενικα θεωρουμε οτι ο καθενας μπορει να παλεπσει και να δειχνει πραγματα που ουτε ο ιδιος ηξερε οτι ειχε, αρκει να βρει κατι που θα τον ωθησει. Ισως το βασιζω υπερβολικα πανω σε μενα αυτο βεβαια. Αλλα οκ, εκ φυσεως νομιζω ειμαστε ολοι εγωιστες και με θεληση.. :P Και για εμας τουλαχιστον, το να εισαι χαρουμενος και ερωτευμενος κτλ, ειναι και παραειναι κινητρο..! :P:$


(και μας μας αρεσει πολυ να γραφουμε αρκετα και να σχολιαζουμε διαφορα. :) Η πλακα ειναι οτι τοση ωρα τα γραφω οσο πιο συμπυκνωμενα γινεται.. :P )

Annabel Lee είπε...

:) καλημερα!

δεν υπηρχε περιπτωση να μην απαντησουμε σε τετοιο σχολιο!

οκ που το ξεκαθαρισατε, ειχαμε την εντυπωση πως αυτο εννοουσατε, αλλα πρεπει να ξεκαθαριζουμε τα πραγματα και ενω εγω μπορει να το καταλαβα, καποιος αλλος μπορει να μην το καταλαβαινε. :)

Χμ οκ και για το δευτερο, απλα αυτο που λεω ειναι οτι δεν εχουν ολοι τα ιδια κινητρα. δηλαδη οπωσδηποτε σε επηρρεαζει και ειναι κινητρο για αλλαγες κτλ, αλλα καποιοι εχουν αλλα πραγματα να παλευουν περισσοτερο. Ποιο ειναι το καλυτερο δεν ξερω! εχω ομως την εντυπωση πως δεν αποτελει για ολους κινητρο..

Annabel Lee είπε...

Α και τωρα που το θυμηθηκα.. Μην προσπαθειτε να τα γραπσετε συμπυκνωμενα αν θελετε να πειτε πολλα! πολυ μας αρεσουν και τα μεγαλα σχολια.. δλδ μη σας καταπιεζουμε και σε αυτο! σε τοσα αλλα σας καταπιεζουμε.. :Ρ